Poëzie: Seizoenen

Seizoenen zijn van het leven
zei Filip
- Filip is mijn psychiater-
en dus geloof ik in zijn wijsheid
want dat is lang studeren en denken hoor
psychiater worden
en daarna zeg je dingen als
seizoenen zijn van het leven
en, geef het wat tijd om te settelen
maar ik ben een stukje ongeduld
en geef altijd alles al het voordeel van de twijfel
-of ja, geef dat aan mensen, niet aan situaties-
dus tijd laat ik liever in het midden
Filip staat klaar met mijn winterjas
-nog natgeregend-
en mijn Schotse sjaal
lijkt heel even op mijn grootvader
op iedereens grootvader tegelijk
ik schud mijn armen ongemakkelijk
door de klamme mouwen
draai me op naar de deur
oefen mijn dankjewel, tot de volgende keer
in mijn drukke hoofd

stel het goed
beveelt de psychiater in de deuropeing
ik glimlach tot de laatste trede in de
trappenhal
en probeer het zo goed mogelijk te stellen
tot het volgende seizoen begint