Poëzie: Balkongesjoemel

Het tweede balkon
is klaarblijkelijk bestemd
voor stretchoefeningen
en zo ver mogelijk over de diepte leunen

het is gemaakt voor
uitgeputte 9-5ers en bezeten moeders
die gewoon eens even. willen. zitten. blazen.

terwijl ik op de parterre beleefd
mijn enkels kruis
voorzichtig mijn gewicht verschuif
vooral geen schijnbewegingen maak
die in de periferie zouden durven opvallen

balkon één doet een poging tot rechtop
blijven, maar zakt in elkaar tijdens de
encore
nog even veren ze recht voor de derde
Staande Ovatie
zuchten en duwen dan tot ze de zijdeur
bereiken
schouders opgeheven
kinnen naar de vloer gericht

terwijl ik niet goed weet wanneer ik
voldoende geklapt heb
handen tintelend in de lucht gestoken
is het opvoeding of oprechte appreciatie
en maakt het wel uit
voor de eerste viool
toch verblind op de planken

Vorige
Vorige

Poëzie: Ciao Ciao

Volgende
Volgende

Poëzie: Atletiek