Poëzie: Atletiek

Ballerina zijn, dat is verharden
met de jaren
lederharde voetzolen
gevoelloze blaren
mentaal niet te doorprikken
door prikkelbare prima’s
correcties moet je slikken
en maar lachen voor de firma!

Ballerina zijn, is zweven
of toch voor rij tien
want de gouden tickethouders
kunnen ook horen wat wij zien

Wij zien: lucht tussen de benen Zij horen: echte mensen dalen
het tillen van een veertje de knal van pointes op hout
de aanloop, de sprong de inspanning, de adem
gespreid, gestreden geland, geleden

hier op het balkon heerst er stilte
naast en onder de muziek
maar ik onthoud in vrede
deze kunst is atletiek.